ik kwam mijn blog tegen en dacht heeee, dat is lang geleden, toch weer eens kijken. ik ben intussen nog steeds aan het werk als verkeersregelaar, wel voor een ander bedrijf intussen volgens mij want het is echt al even geleden dat ik hier iets gedaan heb.

ook ben ik intussen 50+, je wordt ouder mama :P

we hebben in de afgelopen jaren 2 honden erbij gekregen;
                                                                           
 mila

mila vind iedereen aardig en wil altijd graag aandacht van iedereen, hondjes, mensen, het maakt mila niet uit, iedereen is leuk. 

thuis is ze vrij rustig en kan uren in haar raam liggen of bij de deur naar het balkon, maar als ze aandacht wil en krijgt vindt ze dat echt heerlijk, tot ze het genoeg vind, dan zal ze het wel toelaten, ze laat alles toe maar dan merk je wel dat ze het eigenlijk wel genoeg vindt. 

ze kan echt heerlijk pruilen als bijvoorbeeld haar baasje priscila weg gaat of als ze het er niet mee eens is, of als ze vindt dat ze niet genoeg aandacht krijgt.  echt geweldig, zo komisch. 

mila vind niemand eng, iedereen is aardig en ze vindt eigenlijk wel eens teveel goed. mara kan haar echt op haar kop zitten en meestal pikt mila best veel, tot ze het zat is en dan laat ze even merken stop, genoeg. en dan weet mara, oh, laat ik nu maar even heeeeeel lief doen :) 

en mara

., mara is een druktemakertje, heel erg hyper en alert, altijd aandacht vragend, als jij beweegt beweegt zij ook, altijd je aflebberen ( kusjes geven) ze is erg waaks en vind alles eng en spannend, maar is tegelijkertijd ook zo lief en schattig en een happy go lucky, altijd vrolijk en enthousiast  maar wel angstig voor alles wat vreemd is of anders. 

toch kan ze ook heerlijk naast me liggen slapen, ze is eigenlijk altijd bij me als ik thuis ben, ondanks dat pris haar baasje is en ze echt stapelgek is op pris, maar pris is echt het baasje en ik, ik ben de knuffel oma en mopper oma :P 

poes mickey is helaas niet meer bij ons, hij werd elke keer ziek en we wisten niet waarom en uiteindelijk is hij overleden toen ze er achter kwamen wat het nu was, te laat, helaas. hij was al te ziek. 

mila was gek op mickey en heeft hem vooral in het begin erg gemist. 

het heeft even geduurd voor hij haar accepteerde en later mara ook maar toen hij haar eenmaal lief vond was mila echt in de wolken 

ook konijntje kiko en de vissen zijn er niet meer, kiko was helemaal gek op mickey en mickey op kiko, die twee waren echt helemaal verzot op elkaar en mickey kon echt knuffelen met kiko als ie binnen was en hem verzorgen

onze lieve dieren, en dan hebben we ons kleine heksje kiara nog, de eerste 3 jaar moest ze niets van de honden hebben maar sinds we in ons nieuwe huis wonen accepteert ze ze en stiekem vind ze ze toch  wel leuk al zal ze dat niet laten merken. maar, ze kunnen dichterbij komen, niet te dichtbij en dat snapt mara niet want ik ben toch lief tegen haar???? 

 maar te dicht bij komen levert een mep op. 

misschien ga ik toch wel weer af en toe schrijven hier, misschien ook wel niet :)